Benectines monks always stay in their monasteries. But in this case Prior Dom Mark Kirby made an exception and two of new monks were allowed to make a tour with experienced tour guide from Pendragon Tours. The first place we visited was Fore Abbey in Co. Westmeath. 
Ruins of the old abbey are open for visitors but I wanted to show more. Called few days before to make sure that somebody will welcome us. Joan opened her small coffee shop, gave us the keys to secret doors and serve up a nice cup of coffee and home baked cakes.
Having a "magic" key I opened some doors to show my monks 15th centuries cells. In this time benedictine monks had a meals here, they sleep and read. There was about 300 monks in Fore Abbey!
Brother Finnian opens door to Hermit's Cell.
This cell was occupied for 700 years. The last monk passed away in 1616 here.
Our next stop is Kells Heritage Town. Miss Carpenter is our guide here. She tells us the story about St. Columban. We are in 8th century now. Brother Elijah signs to the visitor's book as "Benedictines from Silverstream".
There are some High Celtic Crosses in Kells. Adam and Eve, Kain and Abel. The same old story.
The Irish Round Tower built 1000 years ago. One of the brothers tries to climb to the entrance. Vikings were here! And Book of Kells survived!
Slane Hill. In 433 AD St. Patrick set a Paschal fire here. My monks go around the hill in silence.
The last stop in Monasterboice and two most beautifull Celtic Crosses in Ireland. Nobody here, just heritage, silence and monks.
chapeau bas...
OdpowiedzUsuńtyle odob uszczesliwiles w jeden dzien ;)
OdpowiedzUsuńJak zawsze interesująco!
OdpowiedzUsuńTa czerwień kontrastująca z czernią ożywia bardzo irlandzkie średniowiecze.
Znakomite zdjęcia krzyży celtyckich. W którymś moim blogowym wpisie pisałam o nich.
A brat wspinający się po ścianie wieży.... :))))
Pozdrawiam :)
Jakby tak braciszkowie chcieli zwiedzać wszystko i dokładnie poznawać historie chrześcijaństwa, szczególnie pierwszych jego kroków na ziemi irlandzkiej, to po pierwsze: nie trafiliby na lepszego przewodnika, a po drugie: miałbyś MNÓSTWO ciekawej ROBOTY, drogi kolego...
OdpowiedzUsuńJak zwykle POZDRAWIAM z WARSZAWY.
Byłeś i nie zadzwoniłeś... wstyd!
....świetne zdjęcia!...a braciszkowie pasują do otoczenia jak ulał...właściwi ludzie na właściwym miejscu;-)
OdpowiedzUsuńA dla mnie jako Twojego Czytelnika i Celta pełną gębą, to prawdziwy zaszczyt towarzyszyć Tobie i Twoim mnichom w takiej cudownej, duchowej i historycznej podróży. I jak zawsze jednego szkoda: że to wszystko nie osobiście...
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
Rewelacja. Pomyślałeś i zrobiłeś coś, na co nie wpadli sami Irlandczycy. Szkoda tylko, że nie miałeś własnego habitu. Mógłbyś wtedy powiedzieć, że reprezentujesz Bractwo Pendragonów... :-) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńKamienie wyglądają trochę jak kora brzozy. Ależ piękne krzyże. Odzionka czadowe.
OdpowiedzUsuńWitaj
OdpowiedzUsuńPięknie dziękuję za ten post, wzruszyłam się
Pozdrawiam
Zuch!
OdpowiedzUsuń