![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWDioyjjcqqK9sFR3ODbq6te69g3oArseoAJqyf5K4IR6ZVGQp3RNutgGW6enUn3uMarkmCUPgYmaUVoWv_AKy6X-SnBuQsrAXsfdf9JclSTfyf_AkwEZ0e9dHGnMlmnr1dQjvRvgDw8U/s1600/EIRE50.3.jpg)
Znak widoczny z powietrza miał informować niemieckich lotników, że Irlandia nie bierze udziału w wojnie i mają jej nie bombardować. "Lećcie dalej, Anglia jest bardziej na wschód". Napis EIRE ułożony był z białych kamieni na zielono-szarym tle miał być z samolotów dobrze widoczny. EIRE to oczywiście IRLANDIA po irlandzku.
Uzbrojony w mapy satelitarne i GPS wdrapałem się na najwyższy punkt Inishmore, gdzie stoi nieszczęsna latarnia morska. Dlaczego nieszczęsna? Zbudowano ją w XIX wieku na środku wyspy, dlatego dawała mylne sygnały o jej położeniu, więc statki rozbijały się o brzeg Inishmore jeden po drugim. Latarnię zamknięto po 20 latach użytkowania. Jednak da się tam na górę wejść. Z najwyższego punktu wyspy przeskanowałem całą okolicę zoomem i znalazłem znak EIRE.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUZy_e8LXCX3_CGNmWRXO25ScyY_Ndcqt_zyjWe_2vXBHpHv6wqERv4AuS0kXDslNQn32WU6o4PMhdIe8CYrZSPxjwTwCBqgOBTZKJ3uunLfglGZVRvBTLy_dFJOK7iJ9DShN9kZnVaYQY/s1600/EIRE50.2.jpg)
Teraz tylko wystarczyło przeskoczyć kilka kamiennych murków aby dostać się na to właściwe poletko, gdzie znajdował się znak.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiye-d26ghkTZdAmOPKXzZqmvH4P1u_QSHMkYMS0uREPk4ks8-g7B4SBN2xr006y0xOXdPpsPfgBthjcjgg7Be5Nt1KCmO7Cdyy900qmEJytCcoUfF9r9oHOvIftiupJlVROTj2mYbsm3IB/s1600/EIRE50.5.jpg)
Białe znaki ułożone dookoła wybrzeża Irlandii po wybuchu drugiej wojny światowej zostały współcześnie zabezpieczone i pomalowane na biało. To w końcu pomnik i dobrze, że ktoś o to dba. Z 83 znaków tego typu do dziś przetrwało tylko 9.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgraHSUzBNrDirYTreYGzb8LEw5XdPKhU19HcV3Oxi8tgRJ7Kzdo1pEgdWFyGb_jUZJ9vq3xVIQ2J-QuJpAEQr2SlY7-vj2Vb6kNoHRron_j4Q-Z5lqCkyLmJdGy7QNubseEiC-6SIDH9w/s1600/EIRE50.1.jpg)
W 1944 roku w neutralnej Irlandii rozeszła się wieść, że alianci szykują desant w Normadii (znany jako D-day). "Neutralni" Irlandczycy dołożyli do znaków EIRE trochę kamieni aby pomóc aliantom w orientacji. Tak powstały numery od 1 do 83 informujące o położeniu.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifHdTNwjGDg4mF2LwWwfL2bj2HYSPZfKka5G7YqCl_93eRL6jnshjpY3uPTqMyJ-7FR6dW2AlXHZJjedOZmJ2RFJ1-LXvUtZwBRfp-cVzL2BqIe8KNn8BUepJ3pdkiItNecw20_Qb5Qcit/s1600/EIRE50.4.jpg)
Znak EIRE 50 można zobaczyć przy okazji zwiedzania starego kamiennego fortu Dun Eochla, który leży kilkaset metrów dalej.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgWsOLhQD1k-NI3g7E3E-nkRiX8fE4El40UO05XFnzALtKmM3C1bkgbqwHdGVf7yhU46KKImixE3jnRfN7cQomjFs7obZrscHGYazy2Gp_U3M2SULx2OBt-1akvv2jCB2TeLUbHF47HKY/s1600/EIRE50.6.jpg)
Więcej o znakach na ziemi tutaj.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUZy_e8LXCX3_CGNmWRXO25ScyY_Ndcqt_zyjWe_2vXBHpHv6wqERv4AuS0kXDslNQn32WU6o4PMhdIe8CYrZSPxjwTwCBqgOBTZKJ3uunLfglGZVRvBTLy_dFJOK7iJ9DShN9kZnVaYQY/s1600/EIRE50.2.jpg)
Teraz tylko wystarczyło przeskoczyć kilka kamiennych murków aby dostać się na to właściwe poletko, gdzie znajdował się znak.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiye-d26ghkTZdAmOPKXzZqmvH4P1u_QSHMkYMS0uREPk4ks8-g7B4SBN2xr006y0xOXdPpsPfgBthjcjgg7Be5Nt1KCmO7Cdyy900qmEJytCcoUfF9r9oHOvIftiupJlVROTj2mYbsm3IB/s1600/EIRE50.5.jpg)
Białe znaki ułożone dookoła wybrzeża Irlandii po wybuchu drugiej wojny światowej zostały współcześnie zabezpieczone i pomalowane na biało. To w końcu pomnik i dobrze, że ktoś o to dba. Z 83 znaków tego typu do dziś przetrwało tylko 9.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgraHSUzBNrDirYTreYGzb8LEw5XdPKhU19HcV3Oxi8tgRJ7Kzdo1pEgdWFyGb_jUZJ9vq3xVIQ2J-QuJpAEQr2SlY7-vj2Vb6kNoHRron_j4Q-Z5lqCkyLmJdGy7QNubseEiC-6SIDH9w/s1600/EIRE50.1.jpg)
W 1944 roku w neutralnej Irlandii rozeszła się wieść, że alianci szykują desant w Normadii (znany jako D-day). "Neutralni" Irlandczycy dołożyli do znaków EIRE trochę kamieni aby pomóc aliantom w orientacji. Tak powstały numery od 1 do 83 informujące o położeniu.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifHdTNwjGDg4mF2LwWwfL2bj2HYSPZfKka5G7YqCl_93eRL6jnshjpY3uPTqMyJ-7FR6dW2AlXHZJjedOZmJ2RFJ1-LXvUtZwBRfp-cVzL2BqIe8KNn8BUepJ3pdkiItNecw20_Qb5Qcit/s1600/EIRE50.4.jpg)
Znak EIRE 50 można zobaczyć przy okazji zwiedzania starego kamiennego fortu Dun Eochla, który leży kilkaset metrów dalej.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgWsOLhQD1k-NI3g7E3E-nkRiX8fE4El40UO05XFnzALtKmM3C1bkgbqwHdGVf7yhU46KKImixE3jnRfN7cQomjFs7obZrscHGYazy2Gp_U3M2SULx2OBt-1akvv2jCB2TeLUbHF47HKY/s1600/EIRE50.6.jpg)
Więcej o znakach na ziemi tutaj.
Nie znam na tyle historii Irlandii. Rzeczywiście ominęli?
OdpowiedzUsuńKilka bomb w Belfaście, ale tam to normalka.
UsuńCiekawe czy w Anglii mieli podobne znaki informacyjne...? Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńAnglia to nie moja działka jak wiesz :)
UsuńOdnoszę wrażenie jakbym kiedyś już czytał o tym znaku tutaj u Ciebie... :)
OdpowiedzUsuń